Geschiedenis van chiropractie
Inhoud:
Geschiedenis
De eerste gedocumenteerde chiropractische behandeling vond in 1895 plaats in Amerika, uitgevoerd door Daniel David Palmer. D.D.Palmer stelde dat voor het goed functioneren van het lichaam een goede werking van het zenuwstelsel essentieel was. De wervelkolom nam in zijn gedachtegoed een centrale plaats in, omdat de wervelkolom een belangrijk deel van het zenuwstelsel beschermd. Deze gedachte was niet nieuw, want Hippocrates (460 v.Chr. – 370 v.Chr.), de vader van de moderne westerse geneeskunde, stelde dit al.
Sinds de eerste behandeling heeft het vakgebied chiropractie een sterke ontwikkeling doorgemaakt op, onder andere, behandeltechnische, academische, en wetenschappelijke gebieden. Ondanks dat chiropractie in Nederland nog een relatief onbekende geneeswijze is, is het de derde grootste geneeswijze ter wereld. Chiropractie omvat de diagnose, behandeling, en preventie van aandoeningen van het totale bewegingsapparaat. Hierbij kijkt de behandelaar nadrukkelijk naar de functie van de wervelkolom en de effecten ervan op het zenuwstelsel en de algehele gezondheid.
Ontwikkeling
De ontwikkeling van chiropractie heeft zich ook geuit in de toename van landen waarin het een beschermde, wettelijk erkende status heeft gekregen. In landen zoals de Verenigde Staten, Canada, Zuid-Afrika, het Verenigd Koninkrijk, Italië, Frankrijk, en Zwitserland is er zo’n erkenning. In Nederland is deze erkenning nog niet, hetgeen door de Nederlandse Chiropractoren Associatie (NCA) en de Stichting Chiropractie Nederland (SCN) wel wordt nagestreefd. Voor meer informatie kijk op beroepsvereniging en stichting.
De naam chiropractie is afkomstig van de Griekse woorden „cheiros” en „pratto”, hetgeen vrij vertaald „beoefenen met de hand” betekent. In het scala aan behandelmethodieken van de chiropractor speelt het met de hand uitoefenen van druk op het lichaam een belangrijke rol. De behandeling wordt zo precies toegespitst op het individu en verschilt van persoon tot persoon. Voor meer informatie over de chiropractische behandeling kunt u kijken op eerste consult en vervolgconsult.
Opleiding voor chiropractie
Voor het behalen van het diploma van chiropractor dien je een 5-jarige, voltijd, universitaire studie te volgen. De opleiding chiropractie is tot op heden alleen nog maar in het buitenland te volgen. De accreditatie van alle Europese chiropractische onderwijsinstellingen is centraal vastgesteld. Alle Europese opleidingen tot chiropractor moeten zich houden aan de normen en standaarden. Deze zijn vastgesteld door de Europese Raad voor Chiropractische Educatie, European Council on Chiropractic Education, of afgekort ECCE.
Van oudsher staat in Europa de chiropractische opleiding in Engeland zeer hoog aangeschreven. Reeds in 1965 gevestigd te Bournemouth, heeft het Anglo-European College of Chiropractic (AECC) een uitstekende reputatie. Hier krijgen de studenten onderwijs in onder andere, anatomie, fysiologie, radiologie, radiografie, neurologie, orthopedie, en chiropractische behandeltechnieken. Dit is gekoppeld aan up-to-date wetenschappelijke kennis en onderzoek. Sinds 1999 maakt een wetenschappelijk instituut, het IMRCI, ook onderdeel uit van het AECC. Dit is ter bevordering het gebruik van wetenschappelijk onderzoek naar het bewegingsapparaat, maar ook het uitoefenen van chiropractische werkzaamheden.
Na het afronden van de universitaire studie behaalt de chiropractor de graad MSc of MChiro, afhankelijk van de genoten opleiding. Hierna dient, in het geval van Nederland, nog een stagejaar te worden gedaan, met een examen aan het einde met strikte eisen en criteria. Na succesvolle afronding van het examen krijgt de chiropractor de titel van „Doctor of Chiropractic” (D.C.).
